فرهاد و احمد و قاسم از کودکی قرار می گذارند که بیست سال بعد یکدیگر را ملاقات کنند. آن سه تاریخ ملاقات را روی دستشان خال کوبی می کنند: دوم اردیبهشت ۱۳۵۲٫ فرهاد (فرج ساجدی) جوانی است عیاش که پدر ثروتمندی دارد و با زنی فرنگی به نام کریستین (کریستین پاترسن) ازدواج کرده و از او صاحب فرزندی به نام کامی (ساسان) شده است.